
قطعا فردی که باوجود تمام مشکلات، زندگی آزادکاری را بهعنوان مسیر آینده خود در دنیای کسبوکار انتخاب میکند، روحیهای متفاوت با کارمندان دارد. او با ساختارهای سنتی مشکل دارد و ترجیح میدهد سبک کاریاش، با قید و بندهای ظاهری کمتری همراه باشد. ازطرفی، وقتی با زندگی کارمندی خداحافظی میکنید، احتمالا دیگر روی مزایای گوناگون سازمانی را هم نخواهید دید. یکی از بزرگترین مشکلات کار کردن به صورت فریلنسینگ نداشتن امکانات بیمهایست که کارمندان از آن برخوردارند.
زمانی که شما استخدام یک شرکت یا کمپانی باشید بیمه درمانی ارزانتر از زمانیست که خودتان به صورت شخصی حق بیمه را پرداخت میکنید زیرا درصدی از مبلغ را کارفرمای شما و ضاحبان شرکت میپردازند.
بسیاری از سازمانها، علاوه بر پرداخت هزینه اجباری بیمه کارفرما، مزایایی همچون بیمه تکمیلی یا پوشش بیشتر را به کارمندان خود ارائه میکنند. درمقابل، فریلنسرها مجبور به پرداخت هزینه بیمه بهصورت انفرادی (خود اشتغالی یا نمونههای دیگر) هستند که برخی از مزایای بیمه تحت کارفرما را ندارد. در راهکاری دیگر هم فریلنسر با هماهنگی یک شرکت یا یکی از کارفرماها، وارد فهرست بیمه آنها میشود، اما باز هم باید تمامی هزینههای بیمه را شخصا پرداخت کند.
درنهایت بیمه، حتی در سادهترین نوع خود یعنی تأمین اجتماعی، یکی از چالشهای مهم فریلنسرها محسوب میشود که هزینههای قابلتوجهی را هم بهصورت ماهانه به آنها تحمیل میکند. فراموش نکنید که فریلنسر لزوما هر ماه و همیشه درآمد ثابتی ندارند، اما هزینه بیمه، باید هرماه بهصورت ثابت پرداخت شود. دراینمیان، همین چالشها باعث میشوند که بیمه تکمیلی هم به رویایی برای آزادکارها تبدیل شود و اغلب، بهدنبال تهیه آن نباشند.
اما مشکل دیگر زمان بازنشستگی افراد آزادکار است که با برنامهریزی میتوان در امنیت مالی تغییر ایجاد کرد. به عنوان یک فریلنسرممکن است بازنشستگی آخرین چیزی باشد که شما به آن فکر میکنید؛ اما این به آن معنی نیست که شما باید آن را نادیده بگیرید.
این روزها به دلیل گسترش کسبوکارهای اینترنتی و کسب درآمد در فضای وب، موقعیت مناسبی برای افراد بوجود آمده است تا بتوانند بدون نیاز به حضور فیزیکی در شرکتها و بهراحتی از طریق آزادکاری کسب درآمد داشته باشند. فریلنسر یا آزادکار شخصی است که بدون اینکه به یک سازمان یا کسبوکار و شرکت مشخصی تعهدی بدهد، فعالیت حرفهای و تخصصی خود را بهصورت جداگانه برای مجموعههای مختلف انجام میدهد و با توجه به نیاز و تخصص خود و نیز نیاز مجموعهها، کارفرما را میتواند در هر زمانی که بخواهد تغییر دهد و یا حتی در یک لحظه چندین کارفرما داشته باشد. بسیاری از فریلنسرها علیرغم دانش و تخصص بالای خود با شرکتهای نوپا و استارتاپها همکاری میکنند.
افراد در هر کسبوکار و حرفهای که مشغول باشند با چالش بیمه روبرو هستند. چه در مقام کارفرما باشند که باید خود و کارگرانش را بیمه کنند چه در مقام کارمندی یا کارگری که کارفرما موظف به بیمه این افراد است. این چالش زمانی که افراد بهصورت فریلنسری مشغول به فعالیت و کسب درآمد هستند بسیار مهمتر میشود.
نکته بسیار مهم این است که هر شخص آزادکار باید این نکته را مدنظر قرار دهد که تا کی قدرت و انگیزه کار کردن دارد و تا چه سنی میتواند از این راه درآمد کسب کند. به خصوص که اکثر کسانی که در این کار قدم میگذارند جوانانی هستند که ممکن است آگاهی از وضعیت بیمه و بازنشستگی خود نداشته باشند.
این جایی است که بیمه فریلنسرها مهم میشود و به آنها یادآوری میکند که حداقل برای روزهای آتی و بازنشستگی باید به فکر منبع درآمد جداگانهای باشند.
افراد آزادکار به دو شکل میتوانند بیمه شوند: بیمه اختیاری و بیمه عمر
بیمه اختیاری:
بیمه اختیاری برای کسانی است که تحت پوشش بیمه خاصی نیستند مثل کسانی که خود کسب و کاری را به صورت شخصی اداره میکنند، فریلنسرها و … . متقاضی این نوع بیمه، باید با مراجعه مستقیم به یکی از شعبههای سازمان تامین اجتماعی درخواست انعقاد بیمه اختیاری کند و همچنین موظف است شخصا، حق بیمه را در زمان تعیینشده پرداخت کند. حق بیمه تامین اجتماعی به صورت درصدی از حقوق تعیین میگردد و طبق شرایط خاصی افراد میتوانند بازنشسته شده و حقوق مادام العمر دریافت نمایند.
بیمه اختیاری تامین اجتماعی با نرخ ۲۷% که حدوداً ماهانه ۳.۱۰۰.۰۰۰ ریال حق بیمه آن هست و برای شروع آن حداقل باید یک ماه سابقه بیمهپردازی در سازمان تامین اجتماعی داشته باشید میتواند گزینه خوبی برای بیمه فریلنسرها باشد.
بیمه عمر
معمولا بهترین سن برای شروع بیمه عمر از بدو تولد افراد تا میانگین سن ۵۰ سالگی میباشد. هر فردی حتی کودکان نیز میتوانند بدون محدودیت سن بازنشستگی، صرفا بر اساس سنوات پرداخت حق بیمه، پس از ۱۵ سال بازنشسته شده و افزایش سنوات بیش از ۱۵ سال، مستقیما بر حقوق و دریافتی افراد تاثیرگذار خواهد بود. در مقایسه با تامین اجتماعی ، فرد ملزم به پرداخت ۳۰ سال حق بیمه نیست، حق بیمه اجباری تعیین نمیگردد و افراد با در نظر گرفتن توان مالی میتوانند بخشی از درآمدشان را در این بیمه نامه پسانداز نمایند. همچنین پس از سال اول، امکان دریافت وام از محل اندوخته افراد وجود دارد.
فریلنسرها برای بیمههای عمر میتوانند از ماهانه ۱.۰۰۰.۰۰۰ ریال ( سالانه ۱۲.۰۰۰.۰۰۰ ریال ) تا ۱۵.۰۰۰.۰۰۰ ریال (سالانه ۱۸۰.۰۰۰.۰۰۰ ریال) بپردازند و از مزایای آن شامل بیمه تکمیلی، وام و بازنشستگی با حداقل ۱۵ سال سابقه بهرهمند گردند.
نویسنده: تحریریه مالی چی
دیدگاه کاربران:
لطفا برای ثبت دیدگاه وارد حساب کاربری خود شوید و یا ثبت نام کنید.